MARATHI

हे जीवना

हे जीवना! तप्त ही धरा तुझ्याविना बरस एकदा घना ,शमवि सार्‍या यातना गर्द झाडीत ही पाने झाली पिवळी वाट पाहुनी

MARATHI

स्त्रीत्व

ती जननी, ती भगिनी, तीच असे संवर्धिनी॥ ती पत्नी, ती कामिनी, तीच तुझी सहचारिणी ॥ अखंड ब्रम्हांडी तिचेच तत्त्व जगदंबेचे

MARATHI

पिवळे पान

पिकलेल्या पानाची सय कुणाला येते मन हे मलमलि हिरवळीच्या मागे जाते सृष्टीचा नियम हा पिवळे पान गळते पाहुनी पडताना त्याला

MARATHI

भगवंत

चुकले होते काही कर्म शिक्षा दिली का म्हणून तुझ्या पायी जीव माझा मज सर्व काही मान्य सु-कर्माची झाली जाण तेव्हा

MARATHI

मन वेड असत

मन वेड असत .. जगाच्या नियमात असो वा नसो त्याला आवडेल ती गोष्ट करत कधी इथे तर कधी तिथे असत

MARATHI

दिवस नवा

उदयापासूनी अस्ताकडे, प्रवास असतो सूर्याचा ॥ क्षणा क्षणांनी गुंफत जातो, हार नव्या दिवसाचा ॥ उत्साह नवा अन उमेद नवी ,

MARATHI

गाव माझे रुसू लागले

पुढे पुढे जाता जाता, मन मागे पडू लागले ॥ नव्या क्षणांना कवेत घेता, गाव माझ रुसू लागले ॥ मना-क्षणांची झुंज

MARATHI

ग्रहण

प्रेमाचे ते भास सारे, लढत राहिले माझ्याशी वादळातून नाव जेव्हा, पोहोचत होती तीरासी पैलतीर गाठण्या, झगडत राहिले काळाशी काळोखी रात्र

MARATHI

ये ना तू आकस्मित

आठवणी येती जाती तुझ्या येत नाही तू कधीच न परतीच्या वाटेवरुनी ये ना तू आकस्मित ॥ खूप झाले झुरणे आता

MARATHI

शुभ्र हा निशिगंध

शुभ्र हा निशिगंध, दरवळतो माझ्या दारी मुग्ध ,मंद, सुगंध आणतो, याद प्रियाची न्यारी ॥ आठवात मन गुंग होऊनी, अलगद मिटती