वाट पाहुनी का नाही थकले

दोन किनारे पापण्यांचे

गोठलेल्या भावनांना

भरते आले आठवांचे॥

निरभ्र शुभ्र आकाश सारे

कुठुन अचानक ढग दाटले

थांबत नाहीत सरी बरसती

अजुनी समुद्र का नाही आटले ॥

घन निळ्या त्या आठवांचे

धुमसत होते अंतरात जे

कठीण,निष्ठुर पाषाण जरी

क्षणात कसे ते घन विरघळले॥