ग्रहण

प्रेमाचे ते भास सारे,

लढत राहिले माझ्याशी

वादळातून नाव जेव्हा,

पोहोचत होती तीरासी

पैलतीर गाठण्या,

झगडत राहिले काळाशी

काळोखी रात्र संपता ,

ग्रहण लागले सूर्यासी

ज्याच्यासाठी आले होते ,

तोडूनी नाते जगाशी

त्यालाच न किम्मत कळली माझी ,

मग कसले भांडण देवाशी

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *